Dzięki Duchowi Świętemu spotykamy się z Panem w codziennym życiu dzieci Bożych, w przyjaznym «twarzą w twarz», w doświadczeniu Boga jako Ojca, Brata, Przyjaciela i Oblubieńca. Oto jest Pięćdziesiątnica. Oto jest Nowe Przymierze – tak zwracał się do wiernych bł. Jan Paweł II podczas audiencji generalnej w dniu 17 czerwca 1998 r. Osoba Ducha Świętego od zawsze obecna była w misji i działaniu Kościoła. Kościół jest Chrystusowy, to znaczy ustanowiony przez Chrystusa i cieszący się obecnością Chrystusa, jest też Kościołem Ducha Świętego, którego Chrystus nam posłał. Pismo Święte i wiara Kościoła mówią, że Duch Święty działa w Kościele od jego początku po dzień dzisiejszy i że właśnie On otwiera nam oczy na Chrystusa, Syna Bożego i na całą Bożą prawdę.
Od Soboru Watykańskiego II osoba Ducha Świętego zdaje się być na nowo zauważana i odkrywana w Kościele. To właśnie z tej inspiracji, aby przybliżyć wierzącym tę trzecią Osobę Trójcy Świętej i pomóc w dostrzeżeniu Jej działania w codziennym życiu, powstają w Kościele liczne wspólnoty i ruchy charyzmatyczne. Jednym z największych ruchów, który powstał jako owoc zwrócenia szczególnej uwagi przez ostatni sobór na rolę Ducha Św. w Kościele, jest Wspólnota Odnowy w Duchu Świętym. Najpierw w Stanach Zjednoczonych, a od lat 70. XX wieku również w Polsce, ruch ten zaczął gromadzić coraz więcej osób, które pragnęły w swoim życiu dostrzec Bożą obecność i świadczyć o wielkiej miłości, jaką Bóg obdarza każdego człowieka.
W 1997 r. Wspólnota Odnowy w Duchu Świętym powstała w parafii pw. Ducha Św. w Zambrowie. W niedługim czasie stała się ona jakby małym Wieczernikiem, skupiającym wokół siebie ludzi, pragnących szczególnego i intensywnego kontaktu z Bogiem. Pierwszy krok do powstania Wspólnoty, a więc Rekolekcje Ewangelizacyjne Odnowy (REO), na zaproszenie ks. kan. Heliodora Sawickiego, proboszcza parafii, przeprowadzili ks. Andrzej Brzozowski oraz Bożena Szczepanowska, koordynatorzy Odnowy w Duchu Świętym w Białymstoku. Po 14-u latach od tamtego wydarzenia, owi prowadzący powrócili do Zambrowa, aby ponownie w parafii pw. Ducha Świętego przeprowadzić Rekolekcje Ewangelizacyjne Odnowy.
Od 19 października br., przez kolejne 7 tygodni, w rekolekcjach tych uczestniczyło ponad 100 osób z całego miasta. Dzięki ofiarnej i żywej posłudze prowadzących, czas rekolekcyjnych spotkań stał się okazją do zobaczenia w swoim życiu tych obszarów, które potrzebują Bożej łaski i pomocy. Każde z cotygodniowych spotkań skupiało się wokół kluczowych dla człowieka wierzącego kwestii. Były to m.in. Jezus jako sens życia, miłość Boga, nawrócenie-uzdrowieniem człowieka, Jezus Panem i Bratem. Istotnym elementem rekolekcji była modlitwa osobista, polegająca na medytacji Słowem Bożym, którą każdy z uczestników rekolekcji praktykował każdego dnia. Owocami tego cotygodniowego trwania na rozważaniu Biblii rekolektanci dzielili się następnie w małych 5-o osobowych grupkach.
W czasie rekolekcji była też szansa przeżycia w sposób wyjątkowy Eucharystii. Niezwykłym wydarzeniem dla uczestniczących w rekolekcjach była Msza św. połączona z modlitwą o uzdrowienie. Był to trudny moment zmierzenia się ze swoją przeszłością, ze swoim życiem i tym, co w nim trudne i bolesne. Jednym z najistotniejszych etapów rekolekcji był akt publicznego uznania Jezusa za swojego Pana.
Rekolekcje zakończyły się wydarzeniem popularnie nazywanym chrztem w Duchu Świętym. 26 listopada, wszyscy uczestnicy rekolekcji zgromadzili się w auli Zespołu Szkół Ogólnokształcących w Zambrowie, aby razem, tak jak Maryja i Apostołowie w dniu Pięćdziesiątnicy, przyzywać Ducha Świętego i prosić Go o szczególną pomoc i wsparcie. Był to czas uwielbienia Boga, dzięki świadectwom wypowiadanym przez uczestników rekolekcji. Był to także czas modlitwy wstawienniczej nad każdym uczestnikiem rekolekcji, dzięki wsparciu animatorów Odnowy w Duchu Świętym nie tylko z Zambrowa, ale także m.in. z Wysokiego Mazowieckiego.
Wicher i ogień Ducha Świętego muszą nieustannie otwierać granice, które my, ludzie, stale tworzymy między sobą. Musimy zawsze na nowo od doświadczenia wieży Babel, od zamknięcia się w samych sobie, przechodzić do Pięćdziesiątnicy. Dlatego musimy stale się modlić, aby Duch Święty nas otworzył, obdarzył nas łaską zrozumienia, byśmy stali się Ludem Bożym, wywodzącym się ze wszystkich narodów; więcej, jak mówi św. Paweł: w Chrystusie, który jako jedyny Chleb karmi nas wszystkich w Eucharystii i pociąga nas do siebie w swoim ciele umęczonym na krzyżu, winniśmy stać się jednym ciałem i jednym duchem (Benedykt XVI, 15 V 2005 r. – Msza św. w uroczystość Zesłania Ducha Św.).
Marcin Szczepański
